Een recent voorbeeld hiervan zien we in Grongingen, waar Aldel, een aluminiumsmelterij die al sinds 1966 in Delfzijl aan de Nederlandse Noordkust gevestigd is, zich genoodzaakt ziet om de deuren te sluiten. Door oneerlijke concurrentie uit het buitenland kan het bedrijf niet langer meedoen aan de dog-eat-dog competitie van de kapitalistische vrije markt. Het verdwijnen van de fabriek vormt een zware slag voor de Groningse economie. Terwijl de Nederlandse regering de schuld bij de aandeelhouders legt en de aandeelhouders de schuld bij de regering, komen de honderden werknemers van Aldel op straat te staan zonder inkomen. Zij hoeven geen compensatie te verwachten voor hun, vaak jarenlange, trouwe dienst, nadat na het failliet van Aldel ongeveer 25 miljoen aan onbetaalde rekeningen achter blijft voor de schuldeisers.
De terechte woede om deze gang van zaken is dan ook zeer voelbaar onder de Groningse bevolking. Donderdag werd er uit naam van het initiatief Groningers in opstand een demonstratie gehouden met 150 man bij het Provinciehuis. Een dag later waren dit er al enkele duizenden bij een protest tegen de sluiting van Aldel op het Molenbergplein in Delfzijl. Ondertussen proberen de corrupte politici en de vakbondsbonzen met hun lege en loze beloftes hun persoonlijk politiek gewin te halen over de ruggen van de werkende massa's. Echter buiten holle retoriek bieden ook deze bureaucraten geen oplossing voor de Groningers. Niemand anders dan de werkende massa's zelf, zijn in staat om sociale gerechtigheid te eisen. Een positieve ontwikkeling is de kritische houding ten opzichte van de gevestigde politieke partijen en burgerlijke vakbonden, die het overweldigend succes van het burgerinitiatief probeerden te kapen voor hun eigen dubieuze doeleinden. De werkende massa's hebben geen witte boorden als vertegenwoordigers nodig, zij representeren hun eigen vertegenwoordiging!
Sinds het Verdrag van Maastricht heeft de Europese Unie onder het vaandel van het neoliberalisme een orgie van sociale afbraak en privatisering ontketend. In nog geen twintig jaar tijd heeft er een ongekende herverdeling van welvaart plaats gevonden waarbij de rijken alsmaar rijker werden en de armen alsmaar armer. Financiele instituties en supranationale megacorporaties hebben ongekende winsten uit de arbeiders geknepen met een wereldwijde crisis als gevolg. De politieke en economisch elites proberen nu het gehele gewicht van de crisis die zij veroorzaakt hebben op de schouders van de werkende massa's te leggen. Zij zijn het die weer voor de rijken moeten betalen. Dat is het kapitalisme!
Het kapitalisme lijkt de strijd van ideeen te winnen door ons te laten denken dat er geen alternatief is. Maar dat alternatief is er wel! In de strijd tegen het kapitalisme zullen de werkende massa's centraal staan. Waarom? Omdat het kapitaal met haar systeem van uitbuiting het enige obstakel vormt tussen ons en en de vruchten van onze arbeid; tussen ons en onze eigen ontwikkeling naar een eerlijke en rechtvaardige samenleving. Enkel als de werkende massa's terug grijpen wat van hen is en de heersende elites onteigenen, zijn wij in staat om sociale rechtvaardigheid te realiseren. Aardgasbaten, het aftreden van een minister om deze door een nieuwe corrupte bureaucraat te vervangen of zelfs regionaal separatisme bieden geen enkele concrete en duurzame oplossing, zolang het kapitalisme met haar systeem van eindeloze uitbuiting in stand blijft! Hoewel het kapitalisme in de 21ste eeuw op wereldschaal opereert, gebruikt zij nog steeds de staat om haar neoliberale dictaten aan de werkende massa's op te leggen. Het tegenoffensief tegen de uitbuiters zal dan ook op regionaal niveau beginnen; in Delfzijl, Groningen, Nederland, Europa en uiteindelijk in de gehele wereld. Enkel door het kapitalisme te vernietigen kan de wereld gered worden en ieder volk in vrijheid leven. Pak terug wat van ons is; geef de werkplaats en gemeenschap terug aan de werkende massa's!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten